donderdag 19 maart 2009

De ziekte van vandaag....

.
.
بسم الله الرحمن الرحيم

Vandaag de dag zijn er mensen te vinden die zich ten onrechte beroepen op de Manhadj van de Salaf (vrome voorgangers) terwijl zij in werkelijkheid een gevaarlijke ideologie aan de man willen brengen. Zij hebben aan de voet gestaan van één van de meest verschrikkelijke bezoekingen die de Islamitische geschiedenis heeft gekend. Onder het mom van de Islam hebben zij de geleerden van de Islam en de uitnodigers ernaar bevochten en bestreden. Hun vocabulair bestaat enkel en alleen uit woorden als Mobtadic, Kaafir, Hizbie en ga zo maar door. Ten aanzien van deze mensen zegt de grote geleerde sheich Bakr aboe Zayd: “Het is voor het eerst dat deze splitsing zich voordoet in de gelederen van Ahloe As-Soennah. Naar ons weten is het voor het eerst dat er mensen zijn die zich toeschrijven aan Ahloe As-Soennah, maar zich tegelijkertijd inzetten om hen te bevechten en hun Dacwah te dwarsbomen.”[1]

Iedere moslim dient goed te begrijpen dat het kwaadspreken over de geleerden, het niet in acht nemen van hun adviezen, het uiteenvallen in groeperingen en het niet gehoorzamen van de moslimleiders het begin is van iedere bezoeking, vernieling en kwaad. Allah, de Verhevene, zegt namelijk (interpretatie van de betekenis):


يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلاً

“O jullie gelovigen, gehoorzaamt Allah en gehoorzaamt de Boodschapper en degenen onder jullie die met gezag bekleed zijn. Als jullie over iets van mening verschillen, legt het dan voor aan Allah en de Boodschapper, indien jullie in Allah en de Laatste Dag geloven. Dat is beter en een betere afsluiting.”

(Soerat an-Nisaa’ : 59)


Het probleem van dit soort mensen is dat volgens hen niets aangemerkt kan worden als de methodologie van de Salaf uitgezonderd datgene dat voldoet aan hun valse verlangens. Zelfs de zaken waar er tussen de erkende geleerden een meningsverschil over bestaat, wensen zij af te stemmen op de mening van één enkele persoon. Degene die er volgens hen een andere mening op na houdt, kan niet worden gerekend tot de methodologie van de Salaf. Dit omdat zij niet over de nodige kennis beschikken aangaande de omgang met andere meningen.

In werkelijkheid kenmerkt de methodologie van de Salaf zich door vervolmaking op het gebied van overtuiging, jurisprudentie, omgangsvorm, aanbidding, gedrag, predikatie en de aandacht voor eenheid en samenhang. Geen van onze vrome voorgangers plachte iemand voor een ongelovige of innovator uit te maken zonder gegronde reden hiervoor te hebben. Daarentegen doen deze mensen dit op basis van onwetendheid en valse verlangens. Zij hebben een eigen weg aangelegd om vervolgens te zeggen: “Wie deze weg niet volgt is dwalende!”

De methodologie van de Salaf is er één die gestoeld is op kennis en praktiseren. Kennis eerst en daarna praktisatie. Het ten onrechte beweren deel uit te maken van deze gezegende methodologie zal een persoon niets opleveren. Vaak verschuilen deze mensen zich achter leuzen als: “Wij zijn Salafiyoen”, “Ik ben Salafi” of “ik ben Athari”, maar spijtig genoeg hebben zij niets van doen met deze termen. Het zijn slechts leuzen zonder inhoud. Toen de weledele geleerde sheich Saalih al-Fawzaan werd gevraagd over degenen die zich namen als “Salafie” of “Athari” toe-eigenen, antwoordde hij: “Gevraagd wordt van de persoon om de waarheid te volgen. Gevraagd wordt van de persoon om de waarheid te achterhalen en daar naar te handelen. Wat betreft het zich toe-eigenen van namen zoals “Salafie” of “Athari” e.d., dit is niet nodig. Allah is reeds op de hoogte van de toestand van iemand.” [2]

Het zit hem niet in de beweringen die iemand doet, maar in de handelingen die worden verricht. Ook zien wij dat deze mensen de durf hebben om zichzelf zonder aarzelen te prijzen en hun broeders te verfoeien. Dit terwijl iedereen zou moeten weten dat meestentijds alleen degene die het slachtoffer is geworden van zijn eigen valse verlangens, prijzenswaardig spreekt over zichzelf. Een rechtschapen persoon daarentegen, weet dat alles wat hij heeft verworven een gunst is van Allah en kiest hij er dus voor bescheiden te blijven en niet openlijk met zijn kwaliteiten te paraderen.


De voornaamste bezigheid van deze mensen is om anderen in categorieën te ordenen op basis van vermoedens en valse driften. Tijdens hun zogenaamde zittingen van kennis wordt er flink de draak gestoken met hun broeders. Zij worden door de weledele sheich Bakr Aboe Zayd als volgt omschreven: “Zij lijden aan de ziekte van wantrouwen en twijfel zaaien…zij hebben allen de gewaden van Djarh wa Tacdiel (weerlegging en goedkeuring) aangetrokken…zij hangen continu aan een dunne draad van slechte vermoedens…zij werpen zich als obstakel op het rechte pad…”[3]

Het zijn deze mensen waarover al-Imaam ash-Shacbie heeft gezegd: “Al zal je het negenennegentig keer bij het rechte eind hebben en één keer de plank misslaan, dan zouden zij zich alsnog vastbijten in die ene keer en de andere negenennegentig keer ongemoeid laten.”

De vroegere en recente geleerden waren gewoon om zo af en toe de fout in te gaan. De voorgangers van deze onwetende mensen stonden altijd op de loer in afwachting van zo’n misstap, zodat zij vervolgens de aanval konden openen op de geleerden. Dit deden zij slechts uit afgunst, wrok en haat.

Tot de technieken die zij vandaag de dag gebruiken om hun valsheid te verspreiden behoren roddel en achterklap. Echter verpakken zij dit in religieuze uitspraken die zij uit hun context hebben gehaald. Zo kan je iemand van hen horen zeggen: “Ik heb niet de gewoonte om slecht te praten over de mensen… Ik hou niet van liegen…Ik hou niet van geroddel…Maar het is aan mij om jullie te waarschuwen…Kijkt uit voor die en die…Blijft uit de buurt van die stichting…Blijft uit de buurt van die moskee…De geleerden hebben voor hen gewaarschuwd…”

Hun basisprincipe is als volgt: “Je bent met ons of tegen ons!” Als jij niet dezelfde woorden in de mond neemt, hun vijanden tot jouw vijanden maakt en degenen die zij tot dwalende hebben verklaard verafschuwt, dan bevind jij je volgens hen buiten de methodologie van de Salaf. Sheich Ibnoe cOethaymien heeft gezegd: “Sommige mensen sluiten zich aan bij een groepering waarvan de methodologie hen aanspreekt. Als bewijsvoering voor hun gelijke voeren zij teksten aan die wellicht tegen hen gebruikt kunnen worden…als principe hanteren zij het volgende: ,,wie niet aan onze kant staat, is tegen ons!” en dit is een verdorven principe.”

Deze basisprincipe van hen is er één die in stijd is met de grondbeginselen die Sheich Al-Islaam Ibnoe Taymiah uiteen heeft gezet aangaande het veroordelen van de Mobtadicah (religieuze innovators), laat staat wanneer het personen betreft die tot Ahloe As-Soennah behoren.

De eerste grondbeginsel: Wanneer een rechtschapen persoon als gevolg van Idjtihaad (Rechtsvinding) in een religieuze innovatie vervalt, dienen wij hem van schuld vrij te spreken en er geen verkeerdheid in te zien. Wij dienen juist zijn woorden in de meest gunstige context te plaatsen.

Ook voert de sheich als vierde grondbeginsel het volgende aan: “Veroordeel een persoon niet tot Mobtadic en haat hem niet als gevolg daarvan, behalve als het een ernstige Bidcah betreft die algemeen bekend is onder de geleerden die kennis hebben van de Soennah.”

Verder zegt de sheich in zijn uiteenzetting van het zesde grondbeginsel: “De toestand van een persoon die zich schuldig heeft gemaakt aan ongeloof of verdorvenheid dient onderzocht te worden alvorens men overgaat tot het verklaren van diegene tot ongelovige of verdorvene. Want een persoon wordt alleen uitgemaakt voor kaafir of faasiq, wanneer het bewijs tegen hem geleverd is.”

Vervolgens zegt hij bij het achtste grondbeginsel: “Rechtvaardig zijn door zowel de verdiensten als de slechtheden van de Mobtadicah (religieuze innovators) te benoemen. Ook datgene wat zij aan waarheid met zich meedragen accepteren en hun valsheid verwerpen. Want dit staat namelijk voor de gematigde weg van de gemeenschap.”[4]

Wie goed heeft opgelet en deze grondbeginselen tot zich heeft genomen, kan het niet zijn ontgaan dat de mensen waar wij het over hebben deze grondbeginselen oftewel niet kennen of verstoten en weigeren.

Deze mensen zijn gespecialiseerd in het opsporen van andermans fouten. Als zij er één hebben gevonden dan zullen zij uit afgunst deze met een saus “godsdienst” overgieten en aan de mensen voorschotelen. Dit kan gerekend worden tot één van de grootste vormen van onrecht die iemand tegenover een ander kan begaan. Ook hebben zij de gewoonte om religieuze teksten uit hun context te lichten en in te lijven bij hun wederrechtelijke lastercampagnes.

Om het gevaar van deze mensen te herkennen is het voldoende om te kijken naar de verdeeldheid die zij teweeg hebben gebracht. De haat die zij aangewakkerd hebben tussen broeders en zusters. De spanningen die zij creëren tussen de geleerden en de leerlingen. Kortom; het betreft hier een grote fitna die iedere oprechte moslim dient te vermijden. Sheich Bakr aboe Zayd heeft gezegd: “De enige kenmerken waaraan jij de lieden van de Islam kan herkennen zijn de Islam en de Salaam (veiligheid). Dus jij, O leerling – moge Allah jou en de kennis die jij draagt zegenen – ijver in het verwerven van kennis en uitdragen van daden! Nodig uit naar Allah volgens de werkwijze van de Salaf! Wees niet iemand die telkens de ene groepering verlaat voor de andere. De moslims bij elkaar vormen de echte groepering en Allah is met de groepering. Er bestaat niet zoiets als Taa’ifiyyah (genootschap) of Hizbiyyah (partijvorming) binnen de Islam.”[5]

Overigens, om te illustreren hoe groot de liefde is van deze mensen richting de geleerden, wil ik jullie het volgende meegeven. De man waarvan ik de woorden zojuist heb aangehaald, namelijk sheich Bakr aboe Zayd, die gerekend wordt tot de grote geleerden van onze gemeenschap wiens grootheid zichtbaar wordt wanneer wij zien dat niemand minder dan de weledele Sheich Ibnoe cOethaymien het nodig achtte om uitleg te geven aan zijn waardevolle boek “Hiliyat Taalib al-cilm”, deze man wordt door hen als Mobtadic (religieuze innovator) bestempeld. Moge Allah ons behoeden!

Als een persoon plaatsneemt naast een rechtschapen persoon, zal hij herinnert worden aan Allah, het paradijs, het hellevuur en ga zo maar door. Zaken die het hart verzachten, borst verruimen en vrees richting Allah doen toenemen. Maar als men ervoor kiest een zitting van dit soort mensen bij te wonen, dan zal men ingeleid worden in de wereld van lasterpraat, geroddel en kwaadheid. Sheich al-Islam Ibnoe Taimiyyah zegt: “Een onwetende persoon is net als een vlieg die het verkiest om op een abces af te gaan en de gezonde lichaamsdelen te mijden. Terwijl (een persoon met) verstand de zaken tegen elkaar afweegt.”[6] Dit geeft precies hun gedrag aan, zij gaan af op de fouten die hun broeders maken en laten hun grote verdiensten ongemoeid.

Ook zegt Sheich al-Islam Ibnoe Taimiyyah: “Het is niemand toegestaan om uit de algehele gemeenschap één persoon aan te wijzen, om vervolgens uit te nodigen naar zijn werkwijze en haat en liefde bezigen omwille van hem, behalve de Profeet (vrede zij met hem). Het is niemand toegestaan om de gemeenschap woorden op te leggen op basis waarvan haat en liefde worden gebezigd, behalve de woorden van Allah de verhevene, Zijn Boodschapper (vrede zij met hem) en datgene waarover consensus bestaat onder de gemeenschap. Dit (gedrag) behoort namelijk bij de religieuze innovators…”[7]

Dit laatste is precies wat deze mensen doen, namelijk het aanwijzen van sommige mensen en de gemeenschap vervolgens de plicht opleggen om hun woorden onvoorwaardelijk aan te nemen. Wie het niet eens is met deze woorden, zich geen mening kan vormen of zich afzijdig wil houden, wordt met onmiddelijke ingang buiten de kaders van Ahloe As-Soennah geplaatst.

Tot slot wil ik de volgende adviezen meegeven: Als het gaat om de eer van de geleerden en de uitnodigers naar de Islam dient eenieder zijn Heer te vrezen. Eet niet van hun vlees! Want hun vlees is giftig. Ook is het een gegeven dat Allah altijd wraak neemt op degene die zich vergrijpt aan de eer van de geleerde. Daarnaast zeg ik tegen eenieder dat hij altijd de woorden van zijn broeders in de meest gunstige context moet plaatsen en niet altijd van het slechte moet uitgaan.

--------------------------------------------------------------------------------

[1] Tasnief An-Naas Baina Adh-Dhani wal Yaqeen blz 39-40

[2] Één van de antwoorden van Sheich Saalih al-Fawzaan op de vragen van de aanwezigen tijden de lessen van de uitleg van Al-cAqiedah At-Tahaouiyyah.

[3] Tasnief An-Naas Baina Adh-Dhani wal Yaqeen blz 9

[4] ‘Oesoel al-Hokm cala al-Mobtadicah volgens Sheich al-Islaam Ibnoe Taimiyyah

[5] Uitleg van Risalaat Hiliyat Taalif al-cIlm van Sheich Ibnoe cOthaimiyien blz 382.

[6] Minhaadj As-Soennah boekdeel 6 blz 150.

[7] Rifqen ahloe As-soennah bi Ahli As-soennah van Mohsin Al-cAbbaad blz 48-50